Zdrowa relacja? Lekcja Dziesiątki Kielichów

Na karcie Dziesiątka Kielichów w Herbal Tarot widzimy sporo różnych elementów. Mamy ułożone w piramidkę naczynia. Po lewej stronie rośnie marihuana, w tle widzimy tęczę, a na dole i w prawym górnym rogu małe chmurki. W oddali powoli snuje się rzeka i pola. Sielsko, miło, przyjemnie. Obrazek na pierwszy rzut oka przynosi ciepłe i pomyślne skojarzenia. Jest to dziesiątka, a zatem pełnia, czyli w sferze uczuć coś już jest osiągnięte, jest gniazdo, domowe ciepło, domownicy, mąż/partner, a może i dzieci, bo tych emocji jest sporo, jest z kim się dzielić.

Ale jaki jest cień tej karty? Czy możemy tu widzieć sielski obrazek wzięty rodem z bajki Disneya? Otóż jest tu dużo symboli nietrwałości (chmury), iluzji, uzależnienia (marihuana), złudzenia optycznego (tęcza), przepływu (rzeka). Kielichy stoją stabilnie jeden na drugim, zatem ok, jest relacja, ślub, szczęście, nie ma o czym mówić. Ale cień tej karty, to sytuacja, gdy bez związku człowiek nie potrafi żyć, bo potrzebuje go jako protezy, do poprawy nastroju, do leczenia deficytów, do naprawy samego siebie. 

Wbrew pozorom jest to sytuacja dosyć powszechna. Być z kimś, bo się kogoś potrzebuje do czegoś, albo z powodu lęku przed samotnością. W skrajnych sytuacjach niektóre osoby wchodzą co chwile w nowe związki, aby polepszyć sobie samoocenę, lub z powodu uzależnienia, jakiego dostarczają silne emocje. Cóż, wiele osób potrzebuje mocnej dawki dramatów, by funkcjonować. Związek coś leczy, poprawia nastrój, staje się źródłem uzdrowienia, ale bywa to złudne, bo gdy relacja się kończy zostajemy z dziurą, którą ciężko czymkolwiek zapełnić. Szczególnie DDA, DDR i inne osoby deficytowe mogą odczuwać problem w tej sferze. Albo nadmiarowość, albo unikowość, albo jeszcze coś innego. Jest tak, bo te osoby bardzo często noszą w sobie pustkę, której nie potrafią wypełnić, taką małą, neurotyczną otchłań, która boli, uwiera, ale można ją zagłuszać.

Taka relacja oparta na braku, czy potrzebie by sobie coś nią zrobić, polega często na ogromnej miłości, ale póki partnerzy są ze sobą. Po rozstaniu jest to wielka nienawiść i walka. Jest to sytuacja typu: „kocham Cię, ale dopóki ze mną jesteś, bo jak Cię nie ma, to Cię nienawidzę”. „Jestem z Tobą póki spełniasz moje potrzeby i oczekiwania”. Mój nauczyciel mówi, że to jest miłość prosto z serca – oparta na emocjach, które są uwarunkowane, zmienne, niestabilne, zależne. Taka miłość zmienia się, nigdy nie jest stała, a często zależy od tego, czy akurat ktoś potrafi sprostać naszym wymaganiom. Ten sam wspaniały nauczyciel, Tenzin Wangyal Rinpocze, mówi, że prawdziwa miłość płynie wprost z kanału centralnego. Jest to chęć bycia z kimś, bo jest wartościową osobą, po prostu, a nie dlatego, że czegoś chcemy, potrzebujemy, próbujemy sobie coś naprawić związkiem.

Zawsze można wybrać, czy bardziej kręci nas świat iluzyjnych emocji, które są zmienne, uwarunkowane i uzależniające. Które wciąż będziemy chcieli produkować, by czuć, że żyjemy. Czy stabilność wyjścia poza nie, odpuszczenie lgnięcia do nich i skupienie się na tym, co jest pomiędzy nimi. Na ciszy, przestrzeni i oddechu.

Czytaj więcej »

Notatka z retreatu w kartach dnia

Spędziłam niedawno czas w sosnowym lesie na medytacjach. Pogłębiałam tam techniki pracy z czakrami, kanałami, oczyszczania ich, oraz przede wszystkim przebywania w naturalnym stanie umysłu (medytacja zwana dzogczen), a także zgłębiałam tajniki świadomych snów. Miałam co robić, a jednocześnie ważne było, żeby się nie wysilać, nie napinać, a raczej poddać i bezwysiłkowo przebywać w "restozone", "strefie spoczywania".Ten wstęp jest tylko po to, żeby łatwiej było zrozumieć kontekst, w jakim losowałam poszczególne karty. A nie, żeby się chwalić czego to ja nie praktykuję - daleko mi do Buddhy, wciąż jestem małym muminkiem na ścieżce, który ma co robić w tym wcieleniu.

 Kart losowałam czasem kilka, lub jedną, a niekiedy wcale mi się nie chciało. By Was tutaj nie zamęczyć szczegółami opisuję te, które wydają mi się ciekawsze wraz z krótkim komentarzem.

Dzień pierwszy - Odwrócona Trójka Mieczy. Przyjechałam z sercowymi rozterkami i na początku mi to dokuczało, ciążyło. Odwrócenie jednak pokazało, że będzie lepiej. Odwrócone miecze są gotowe by wypaść.

Dzień drugi

Południe: Król Kielichów. Nasz nauczyciel był tym Królem dzielącym się swoją pozytywną energią, mądrością, naukami, współczuciem, mądrością. Trochę tak, jakbyśmy mogli się do jego dobrej energii podłączyć. Na poziomie emocji poczułam wielką stabilność.

Co mnie zaskoczy: odwrócony Sąd Ostateczny. Wieczorem podczas przerwy na kolację rozmawiałam przez telefon z przyjacielem, który poprosił mnie o praktykę w intencji jego brata, któremu wichura zniszczyła całkowicie dach, bardzo trudna sytuacja. Sąd to wiadomość, która może nas zszokować.
Wieczór: Śmierć. Gdy rano wylosowałam tę kartę, to pomyślałam, że będziemy robić praktyki związane z duchami i zmarłymi (czod, sur) i że to o to chodzi. Jednak było nieco inaczej, bo się okazało, że po nocnych medytacjach muszę sama przejść przez ciemny, mroczny las oświetlając sobie ścieżkę telefonem komórkowym. Mój umysł zaczął przywoływać wszystkie odcinki serialu „Criminal Minds”, zwłaszcza te, gdzie w lesie czaił się psychopata. Śmierć mi tu pokazała lękową sytuację. Ten dzień był intensywny, położyłam się po powrocie na łóżku i padłam jak zabita (śmierć).

Dzień trzeci
 Ogólna energia: odwrócona 9 denarów. Tego dnia zrozumiałam, że warto w życiu skupić się na tym, nad czym mamy kontrolę. Te winogrona - czy można w zdrowy sposób wpłynąć na to, żeby dojrzały? One dojrzewają, gdy mają odpowiednie warunki, a kobieta na karcie może je zebrać, zjeść, zrobić z nich wino, dżem lub sok. Ma sporo możliwości, ale też musiała się dostosować do naturalnego rytmu przyrody, nie wymuszając, nie przyśpieszając.
Nie możemy wpływać na każdą sferę naszego życia, nie mam władzy nad ludźmi (chyba, że zajmujemy się czarną magią), więc pewne rzeczy lepiej jest odpuścić i przekierować uwagę i energię na to, na co mam autentyczny wpływ. Czyli na swoją ścieżkę zawodową, na wykorzystywanie swoich talentów (zasoby, to co już mamy - ona na karcie ma te dojrzałe owoce), na zbieranie owoców swojej pracy, albo przygotowywanie się do ich zbierania. Te owoce na karcie już są dojrzałe – pokazało mi to, że mam w swoim życiu rzeczy, projekty, które są blisko końca i które powinny się stać moimi priorytetami. Za dużo energii przeznaczam na rzeczy, których nie mogę na siłę zmienić. Odpuszczenie jest kluczowe, 2/3 z tego, na co przeznaczam energię mogę równie dobrze odpuścić, a ta 9 pokazała mi sfery, w których mam jako takie pole manewru.

Co mnie zaskoczy: odwrócona Królowa Denarów. Dostałam tego dnia maila od klientki, która wcześniej zamówiła u mnie horoskop. To był bardzo miły mail, w którym zostałam doceniona i pochwalona, jako astrolog, który zna się na rzeczy. Było to bardzo miłe. Moje ego się ucieszyło :)

Południe: odwrócona Czwórka Denarów. Denary to też nasze ciało, a w tej pozycji pokazały mi...ból ramion, pleców, szyi. Gdy siedzimy długo w pozycji medytacyjnej może to być bardzo dokuczliwe. Człowiek na karcie siedzi w pozycji podobnej do medytacyjnej i to pod drzewkiem - całkiem jak ja (choć odwrócenie było, zatem mała trudność w siedzeniu, w wytrwaniu).

Wieczór: odwrócona Czwórka Mieczy. Ta karta bywa kojarzona ze zdrowiem, a mnie się ona zamanifestowała jako duża dokuczliwość niewygody pozycji medytacyjnej, ból ciała, chęć, żeby wrócić do domku i się położyć na łóżku i spać. Tego wieczora nie wracałam już sama przez las, miałam miłe towarzystwo.

Dzień czwarty
Energia dnia: Czwórka Mieczy. Rinpocze zaczął nauki od stwierdzenia: „rest, be silent, and rest”. Czyli „spoczywaj, przebywaj w ciszy i spoczywaj” - żadna inna karta by tego lepiej nie pokazała. Rozpoczęłam przebywanie w ciszy. If You don't know what to do, rest. If You don't know what to say, be silent. Bezwysiłkowość.

Zrozumiałam jak ważny jest śmiech i dystans, że stanowi to skuteczną obronę i ratunek. Nie możemy tego świata traktować zbyt poważnie, to nie jest dobra strategia, ponoć, jak głosi ludowa mądrość, i tak nie wyjdziemy z niego żywi. Skąd brać w sobie moc i radość? Ze spoczywania, podłączenia się do Źródła, z bycia obecnym.

 Dzień piąty
Ogólna energia: Sąd ostateczny. Energia, wdzięczność, miłość. Odpuszczenie zabiegania o cokolwiek, bo we mnie jest już wszystko. Spełnienie. Mam ogromny potencjał, pokłady tylu wspaniałych właściwości – każdy z nas ma to w sobie, w środku. To odkrycie było bardzo ważne, bo wychodzi na to, że nie trzeba szukać na zewnątrz. Mamy w sobie źródło uzdrowienia, mamy w sobie wszystko, tylko żeby jeszcze tak łatwo było się do tego podłączyć. Poczułam tego dnia, że mam w sobie nieskończoną przestrzeń uzdrawiającej, pięknej energii.

Dzień szósty
Dziesiątka Kielichów. Piękna medytacja. Energia przepływała. Wokół wspaniali ludzie.

Dzień siódmy
Tego dnia nie losowałam żadnej karty. Było deszczowo, ale rześko. Spacerowałam po sosnowym lesie zastanawiając się jak nie utracić tego spokoju, który się pojawił. Czy się to uda? Czy powrót do rzeczywistości, natłoku spraw, wyzwań, nie wytrąci mnie z tego? Pojawiła się ważna kwestia integracji praktyki w codzienne życie, czyli czegoś bardzo trudnego, jednak nie niemożliwego.

Czytaj więcej »

O moim tajemnym zaklęciu

W tym poście dzielę się z wami moją osobistą i bardzo mocną mantrą, czy słowami mocy, które bywają bardzo przydatne. Jakiś czas temu pewna bardzo mądra i głęboko uduchowiona osoba powiedziała do mnie: „Na chuj ci to?”. Co było dla mnie wielkim zaskoczeniem w kontekście rozmowy, w której między wątkiem o wysokich wibracjach, Aniołach, duchowości przeplatała się kwestia toksycznych ludzi. Było to idealne wyrażenie pewnej energii odcinającej właśnie dlatego, że te słowa zabrzmiały z jednej strony bardzo mocno, z drugiej wywołały we mnie śmiech, bo w ogóle mi nie pasowały do kontekstu. Z czasem jednak zrozumiałam, że od czasu do czasu warto to sobie powtórzyć z całą mocą. Szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z toksycznymi ludźmi.

Toksyczne osoby mają w sobie niezwykłą zdolność ściągania innych w dół. Same czują się bardzo źle i nie interesuje ich to, że mogą innych zamęczyć swoją negatywną energią. Jedyne co te osoby interesuje, to ich własny ból i cierpienie. Dlatego nie warto wysyłać im dodatkowej negatywnej energii, a w miarę możliwości dobrze jest wykrzesać z siebie nieco współczucia – w końcu toksyczna osoba cierpi bardzo mocno, bez sensu dokładać do tego swoje trzy grosze.

Niekiedy takie osoby chcą zrobić wszystko by ściągnąć nas w dół, by i u nas pojawiło się poczucie bólu, lęku i ogólnej beznadziei. I wiecie, nie musicie dawać się ściągać w dół. Każdy ma prawo do tego, żeby mieć w umyśle dobro, piękno, miłość, współczucie i inne pozytywne wibracje. Mamy prawo, a nawet obowiązek wobec samych siebie, troszczyć się o swój własny umysł. Toksyczne osoby mogą tego nie rozumieć. Zarzucać wam egoizm. Ale prawdziwe współczucie i troskę dobrze jest zacząć od samego siebie. Miłość do samego siebie i chęć dobra dla nas samych, to są rzeczy podstawowe. Jeśli są w waszym otoczeniu osoby, które raczej chcą was zatruć swoim jadem, to warto sobie powtórzyć: „Na chuj mi to?”. Może nie za często, bo przestanie brzmieć jako coś mocnego. Odcinanie się nie jest egoizmem, ale współczuciem wobec nas samych, zasługujących na miłość, dobro, pozytywne energie. Problem toksycznych osób polega na tym, że one by chciały i wymagały, aby każdy zanurzył się w ich trudnych emocjach.

Problem toksycznych osób polega na tym, że one są tak mocno zafiksowane na swoich emocjach, że chcą je wszędzie rozsiewać jak wirusa Ebolę. Czy to zawiść, nienawiść, gniew, lęk, smutek. Ogólnie nie ma oczywiście niczego złego w czuciu się źle. To normalna sprawa, że każdy z nas od czasu do czasu ma w sobie takie stany. Problem zaczyna się, gdy one są bardzo silne, jest ich dużo i człowiek zarzuca je na innych nie dając w ogóle przestrzeni na radość, śmiech i dobre samopoczucie. Pojawia się uczucie, że ktoś nas dusi, zabiera nam energię, przytłacza. Takie sytuacje są zawsze bardzo trudne i skomplikowane. Na przykład gdy mamy toksyczną ciotkę, którą jednak trochę lubimy. To jak to ogarnąć? Jak żyć? Strategia odcinania się jest dobrym wyjściem, bo zadbanie o nasz własny umysł jest czymś bardzo ważnym.

To, co robimy z naszym umysłem, co się w nim pojawia, jakie myśli i emocje, jest bardzo ważne. To, co robimy z tym, co się pojawia w naszym umyśle, jest najważniejsze! Pomyślcie o tym. Generowanie i podsycanie toksycznych stanów, zatruwanie umysłu jadem, nienawiścią, gniewem, jest jak produkowanie w umyśle jakiegoś mentalnego horroru, w którym sobie sami żyjemy. Albo jak tworzenie w sobie obrazu malowanego kupą. Po co to komu? A jeszcze dodatkowo zatruwanie tym innych? Rozsiewanie toksyn jak ptasiej grypy na prawo i lewo? Przykro i smutno, gdy pojawiają się osoby, które mają w sobie tak niskie wibracje, tak trudne energie. Ale czasem nic nie da się zrobić, bo nie wyleczy się czyjegoś umysłu na siłę z mentalnych brudów. W takiej sytuacji pojawiają się dwa wyjścia: znosić negatywności i próbować je odpuszczać, aby nimi nie przesiąknąć, czyli nie lgnąć, pozwalać by się rozpuściły, albo się odciąć.

jeśli ten post Cię zainteresował, okazał się przydatny, to zapraszam do postawienia mi wirtualnej kawy: postaw mi kawę

Czytaj więcej »