Dzienniki gwiazdowe: recepcja dawniej i dziś

 Recepcja planet jest niezwykle istotnym elementem astrologii tradycyjnej. Świadczy o tym to, że jest opisywana w wielu dawnych podręcznikach, jak choćby u Al-Bīrūnīego. Ten arabski astrolog żyjący w XI wieku zdefiniował recepcję (qubūl) w dziele pod tytułem brzmiącym po angielsku „The Book of Instruction in the Elements of the Art of Astrology”. Według niego qubūl oznacza, że jedna z planet poprzez godności, jakie ma w znaku drugiej planety, jest przez nią przyjmowana, a relacja, jaka między nimi zachodzi to sąsiedzka współpraca, czy służba (np. Księżyc w Strzelcu i Słońce w Raku). Wzajemna recepcja to sytuacja, gdy obie planety są w znakach, w których wymieniają się godnościami (np. Wenus w Lwie i Słońce w Byku). Al-Bīrūnī podkreśla, że jest to bardzo korzystna sytuacja, łagodząca negatywności i mocno wspierająca. Dodaje on jeszcze, że jedną z odmian recepcji jest tzw. „dawca”, czyli gdy między planetami mamy aspekt aplikacyjny. Wtedy ich właściwości są połączone i działają one z większą mocą. 

 

Ten ostatni rodzaj recepcji opisuje również Masha'Allah, podkreślając, że również w przypadku koniunkcji należy wziąć pod uwagę qubūl. Na przykład jeśli mamy Saturna w 19º Barana i Marsa w 15ºBarana, to Mars tutaj przyjmuje Saturna „swoim własnym ciałem”. Według niego recepcja może zachodzić przez domicyl (Saturn w Baranie – Mars w Wodniku), egzaltację (Słońce w Wadze – Saturn w Baranie). Masha' Allah dodaje, że gdy Słońce z Saturnem wchodzą we wspomnianą relację, to tak jakby zawierały ze sobą pokój na rozkaz samego Boga. Ten aspekt jest rodzajem paktu o nieszkodliwości (oczywiście z wyjątkami).

Co z malefikami? Masha' Allah również tutaj widzi dobro. Pisze, że szkodliwe działanie jest powstrzymywane i ujawniają się pozytywne własności. Benefiki z malefikami również zawierają porozumienie i nie utrudniają życia (o ile nie są w kwadraturze czy opozycji, wówczas jednak nie uniknie się jakichś zmagań, albo przynajmniej większego wysiłku). Przykładem takiej skomplikowanej opozycji jest Słońce w Baranie z Saturnem w Wadze, gdyż poprzez recepcję obie planety ściągają się wzajemnie do upadku. Masha' Allah widzi tu same trudności w porozumiewaniu się, problemy z wrogami, czy z odmowami. Również Wettius Walens wyjaśniał, że Saturn i Mars w recepcji przyniosą pozytywne rezultaty, szczególnie jeśli chodzi o autorytet i społeczną rangę.

Abu Ma'shar również poświęcił miejsce analizie tej relacji między planetami. Dodaje on, że oprócz domicylu, egzaltacji, również mamy recepcję poprzez termy, dekanaty i troistości, a także koniunkcję w znaku władztwa (wspomniany Saturn i Mars w Baranie) czy w ogóle godności.

Abraham Ibn Ezra twierdził, że jeśli mamy benefika w recepcji, to jego moc wzrośnie, natomiast w przypadku malefika – negatywność zmaleje. Recepcja jest rodzajem wspólnego zarządzania, menadżerowania sprawą, wspierania się. Nawet jeśli pojawiają się zmagania, trudności, problemy, to recepcja pozwala je łatwiej znieść. William Lilly również opisywał, jak istotne są recepcje i w jak ogromnym stopniu wzmacniają one godność planet.

Al-Kindī wyróżnił cztery rodzaje recepcji:

1. gdy planety są w znakach, w których wzajemnie się przyjmują (egzaltacji, domicylu, termach, troistości, dekanacie), tworząc przy tym aspekt (Słońce w Strzelcu w trygonie do Jowisza w Lwie). Jest to bardzo przyjazna recepcja, al-Kindī porównuje ją do kochającej się rodziny.
2. „Hojność i rekompensata”, czyli wsparcie przyjaciół.  Al-Kindī wyjaśnił ten rodzaj na bardzo kontrowersyjnym przykładzie: Słońce w Koziorożcu w kwadraturze do Jowisza w Wadze. Dawni astrologowie widzieli w takim układzie raczej trudność i wrogość. Jako że Słońce jest w upadku w Wadze, a Jowisz w Koziorożcu, one nie chcą się wspierać, to wrogowie, którzy powinni się unikać, bo nie są w stanie sobie pomóc. Benjamin Dykes dokonał w swoim tłumaczeniu korekty i jako przykład podał Słońce w Wadze w opozycji do Saturna w Baranie – to są prawdziwi przyjaciele.
3. Ten rodzaj recepcji polega na tym, że obie planety są w swoich własnych domicylach, przez co wyrażają bezproblemowo swoją energię i łączą swoje siły wspierając się. Na przykład Wenus w Byku w kwadraturze do Saturna w Wodniku.
4. Ostatnia odmiana wymieniana przez  al-Kindīego to recepcja, podczas której planeta ma aspekt do tej, która jest w godności w jej znaku (Księżyc w Byku w sekstylu do Wenus w Rybach, Wenus w Rybach w trygonie do Jowisza w Skorpionie).

Można też nieco uprościć i podzielić recepcje na dwa rodzaje:

1. przez cały znak. Czyli sytuację, gdy planety nie robią ze sobą aspektu, a po prostu są w znakach, w których przynajmniej jedna jest przyjmowana.
2. Przez aspekt. Gdy tworzą ze sobą aspekt, a jednocześnie przynajmniej jedna planeta jest przyjmowana.

Recepcja ułatwia, więc nawet gdy planety są ze sobą w opozycji, to mimo trudności sprawa pozytywnie się zakończy. Łatwiej unieść problemy. To rodzaj wsparcia, pokoju, sojuszu, co sprawia, że również przy komplikacjach i zmaganiach jest w sytuacji jakieś dobro. Recepcja ochrania przed hańbą, więc jest nadzieja, że sytuacja nie będzie beznadziejna. Mówi ona o jakimś ułatwieniu. Gdy brakuje recepcji, to można się spodziewać, że sytuacja będzie dużo trudniejsza. Na przykład Jowisz w Bliźniętach w kwadraturze do Marsa w Pannie to wyjątkowo niepomyślna konfiguracja, ponieważ Mars ściąga Jowisza na wygnanie. Podobnie  al-Kindī mówi o Marsie w Skorpionie w aspekcie do Księżyca w Byku. Obie planety ściągają się do pogorszenia swojego stanu, co porównuje do sytuacji spotkania z wrogiem, do którego czujemy wstręt i wcale nie chcemy się z nim zobaczyć.

Współcześni astrologowie tradycyjni tacy jak Eric van Slooten, Piotr Piotrowski, Benjamin Dykes podkreślają, jak istotna jest rola recepcji w analizie horoskopów. Szczególnie pełni ona bardzo ważną funkcję w astrologii horarnej.

Podsumowując: recepcja zwiększa dobroczynność i pomniejsza szkodliwość, ale istotne jest, jakie aspekty tworzą planety oraz to czy czasem nie są same w gorszej kondycji i w jakiś sposób uszkodzone.

Literatura:

al-Kindī, The Forty Chapters of Al Kindi. Traditional Horary and Electional Astrology, trans. B.N. Dykes, Cazimi Press 2011.

Al-Bīrūnī, The Book of Instruction in the Elements of the Art of Astrology, trans. R. Ramsay Wright, Luzac&co 1934.

Bonatti G., Bonatti on Nativities, trans.B. Dykes, Cazimi Press 2010.

Dykes B., Using Medieval Astrology. A Compendium of Concepts and Techniques, 2005.

Dykes B., Introdution to Traditional Astrology: Abu Ma'shar&Al-Qabisi, the Cazimi Press 2010.

Firmicus Maternus, Ancient Astrology Theory and Practice. Matheseos Libri VIII, trans. Jean Rhys Bram, Noyes Press 2005.

Lilly W., Christian Astrology, London 1659.

Masha' Allah, On reception, trans. B. Dykes, [w:]http://www.bendykes.com/sahl.php. 
Valens Vettius, Anthologies.